Filipinler

Filipinler, bir takımada devletidir. En büyük iki adası Luzon ve Mindanao’dur ve neredeyse ülkenin kara alanlarının yarısına eşdeğerdir. En kalabalık şehir Quezon’dur. Ülkede yüzden fazla etnik grup vardır. Bunların en baskın olanları Tagallar, Visayalar, Bikoller, İlokonlar ve Morolu Müslümanlardır. Resmî dili Filipino ve İngilizcedir. Halkın %88’i Hristiyan, %9’u Müslüman, %3’ü Budist ve diğer inanışlara sahip olan insanlardır.

Filipinler’de 0-14 yaş arası toplam çocuk nüfusu 32.921.100, 15-24 yaş arası toplam genç nüfus 20.567.230’dur. 2019 verilerine göre her 1.000 yenidoğandan 22’si ve her 100.000 anneden 121’i hayatını kaybetmektedir. Doğumdan önce ve doğum sırasında yeterli tıbbî bakımın olmaması, hem anne hem de bebek için ölüme veya ciddi hastalığa neden olabilecek komplikasyon ve enfeksiyon risklerini arttırmaktadır. Doğumların 2/3’ü evde yapıldığından annelerin yalnızca %56’sı doğum sırasında bir sağlık uzmanından yardım alabilmektedir.

Ülkedeki bulaşıcı hastalıklar difteri, kızamık, boğmaca, kabakulak, cüzzam, tüberküloz, humma ve koleradır. Ayrıca ülkede beş yaş altı her 1.000 çocuktan 27’si hayatını kaybetmektedir. Bu gruptaki çocukların ölümünde yenidoğan sepsisi, konjenital anomali, solunum yolu enfeksiyonu, ishal, kızamık ve HIV/AIDS önemli rol oynamaktadır. 2018 yılı verilerine göre 1-4 yaş arası çocukların önde gelen ölüm nedeni zatürreydi ve bu hastalıktan yaklaşık 1.300 kişi hayatını kaybetmiştir.

Filipinler’de örgün eğitim, altı yıl ilkokul, dört yıl ortaokul ve dört yıl yüksek eğitim sisteminde yapılandırılmıştır. İlköğretim düzeyinde okulu bitirme oranı %93, ilköğretime hiç kayıt yaptırmayan çocukların oranı %3.2’dir. Ortaöğretim zorunlu değildir fakat özellikle kentsel bölgelerde katılım tam sağlanmaktadır. Ortaöğretime brüt kayıt oranı %89’dur. Ülke geneline bakılacak olursa genç okuryazarlık oranı %98 olarak kendini gösterir.

Öte yandan Filipinler’deki çocuk hakları savunucuları, 2016-2018 yılları arasında uyuşturucuyla mücadele operasyonları sırasında 101 çocuğun yargısız bir şekilde infaz edildiğini veya öldürüldüğünü belgelemiştir. Yine çocuk hakları savunucularına göre, 2019 ve 2020 yıllarında, basında çıkan haberler de çocukların öldürülmeye devam edildiğini göstermektedir.

Asgarî çalışma yaşı 15 olan Filipinler’de 5-14 yaş arasında çalışan çocukların oranı %2, hem çalışıp hem de eğitim hayatına devam etmek zorunda olan 7-14 yaş arasındaki çocukların oranı ise %2.1’dir. Bu çocuklar genellikle şeker kamışı üretimi, yabanî otların ayıklanması, madencilik, inşaat, ev işleri, çöp toplama gibi işlerde çalıştırılmaktadır. Bunun yanı sıra zorla dilencilik, uyuşturucu dağıtımı yaptırılan çocuklar da vardır.

Ülkede yaklaşık 2.620.000 yetim çocuk bulunmaktadır. Bethany House StoNino Orphanage, Casa Esperanza of Angels, Saint Rita Orphanage, United Pentecostal Church Philippines, Hospicio de San Jose, Little Servants of Christ the King, Incorporated, Heart of Mary Villa, Child Evangelism Fellowship - Pampanga, Chancery of the Roman Catholic Archdiocese of Manila, Ladies of Charity - AIC Philippines ve Archdiocese of Zamboanga gibi misyoner kuruluşlar da faaliyetlerini oldukça etkin bir şekilde sürdürmektedir.